Bugünlerimizin ve yarınlarımızın mimarı Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün cumhuriyet tacını başımıza takışının 100. yılını millet olarak büyük bir coşku ile kutluyoruz. Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün Türk ulusuna armağan ettiği bu en büyük bayram, hepimize kutlu olsun.

Cumhuriyet Bayramımızı, bu yıl her zamankinden daha büyük bir heyecan ve mutluluk içinde kutlayacağız. Tarih boyunca hür yaşamış mazlum ve mağdurların hamisi olmuş, kötüye başkaldırmış olan Türk Milletinin ilelebet yaşatacağı yüce devletimiz bugün tam yüz yaşında. Kolay olmadı bu çınarı büyütmek; çok acılar çekildi, çok bedeller ödendi. İşte bu yüzdendir ki, bugünleri anlamak için önce geçmişe dönmek, o günleri iyice anlamak gerekir.

1919'ların Türk yurdunu düşünelim: Birinci Dünya Savaşı 1918 yılında Osmanlı Devleti'nin de dahil olduğu İttifak Devletleri'nin yenilgisi ile bitmişti. 30 Ekim 1918 yılında Mondros mütarekesini imzalamış silahlarımızı İtilaf Devletleri'ne bırakmıştık. O büyük savaşın uzun yılları içinde ulus da yorgun ve fakir düşmüştü. İşte tam bu sırada galip devletler de türlü bahanelerle elimizde kalan son toprak parçasını/vatanımızı aralarında paylaşmış ve yer yer işgallere başlamışlardı. Bu duruma millet elbette tahammül edemezdi. Etmedi de.

Anadolu taşıyla, toprağıyla kan ağlıyordu. Herkes derin bir sessizlik, durgunluk içindeydi. Yara derin, şartlar ağırdı. Bunca imkânsızlık içinde elbet bir çıkış yolu bulunacaktı. Millet önüne geçecek bir kahraman bekliyordu. Onlar için bir silkinme, bir parola yeterli olacaktı. Ve ardından o parola da geldi: "Ya istiklal ya ölüm!"

Bu millet her şeyi yapabilirdi yeter ki kendine bir önder bulsun. İşte aranan bu önder 16 Mayıs 1919'da Bandırma Vapuruna binerek Karadeniz'e açılıyor ve 19 Mayıs 1919'da Samsun ufuklarında bir güneş gibi doğuyordu. Bu lider, adıyla sanıyla Mustafa Kemal'di. Sonrası zaten hepimizin malumu olduğu üzere o azgın düşman teker teker yurttan temizleniyor, adım adım cumhuriyet çınarının kökleneceği yollar birer birer örülüyordu.

Artık silahımız düşmanı yenmişti ama asıl savaş şimdi başlıyordu. Lozan Antlaşması'yla fikir savaşını da kazanınca bağımsız bir devlet olarak ortaya çıktık. Fakat bu yeni devletin bir de yönetim şekli olmalıydı. Atatürk bu yönetim şeklinin adını zaferden önce koymuştu ama bir de mecliste tartışılmasını istiyordu. Ve nihayet uzun tartışmalardan sonra cumhuriyet ilan edildi. Devletin adı artık  "Türkiye Cumhuriyeti"ydi.

Sevgili öğrenciler, şimdi sizler Atatürk'ün "Gençler, cumhuriyeti biz kurduk, onu yaşatacak sizlersiniz." sözüne uyarak; gücünüzü damarlarınızdaki asil kandan alacak Atatürk'ün gösterdiği yolda bu Cumhuriyetimize sahip çıkacak ve onu sizler yaşatacaksınız. Cumhuriyet sizlere emanet. Bu aziz yükün değerini bilip onu daha nice yüz yıllara taşıyacak güce ulaşmanızı diliyorum. En kalbi duygularımla bir kez daha aziz milletimizin Cumhuriyet Bayramı'nı kutluyor, başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları olmak üzere bu toprakları bize ilelebet yurt yapan şehitlerimizi rahmetle, kahraman gazilerimizi minnet ve şükranla yâd ediyorum.

Onur BEKYÜREK

Altınordu İlçe Milli Eğitim Müdürü